Opis lampy DRL

Źródła światła DRL są bardzo niezawodne i wydajne i znajdują szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach. Jednak dla prawidłowego działania warto dokładniej zapoznać się z urządzeniami.

Co to jest lampa DRL

Skrót DRL oznacza „lampę rtęciową łukową”. Czasami pojawia się skrót RL. W niektórych dokumentach litera „L” oznacza „fosfor”, ponieważ to on jest głównym źródłem światła w urządzeniu. Element należy do kategorii wysokoprężnych lamp wyładowczych.

Oznaczenie konkretnego modelu zawiera liczbę wskazującą moc urządzenia.

Moc DRL 400 W

Plusy i minusy

Źródła DRL są od dawna wykorzystywane do oświetlania ulic i pomieszczeń. W tym czasie użytkownikom udało się podkreślić zalety i wady, które decydują o wyborze:

Zalety:

• dobra wydajność świetlna;
• wysoka moc;
• stosunkowo mały rozmiar ciała;
• niska cena w porównaniu do LED;
• ekonomiczne zużycie energii;
• większość produktów jest w stanie przepracować 12 000 godzin (wskaźnik zależy od jakości użytych komponentów).

Istnieją również wady, które należy wziąć pod uwagę:

• wewnątrz kolb znajdują się szkodliwe opary rtęci, które w przypadku wycieku mogą spowodować zatrucie;
• od włączenia do osiągnięcia mocy znamionowej mija trochę czasu;
• nagrzanej lampy nie można włączyć, dopóki nie ostygnie (około 15 minut);
• wrażliwe na przepięcia (odchylenie 15% spowoduje zmianę jasności o 30%);
• sprzęt nie działa dobrze w niskich temperaturach;
• podczas pracy obserwuje się pulsację światła;
• niskie oddawanie barw;
• elementy są bardzo gorące;
• w obwodzie należy użyć specjalistycznych elementów żaroodpornych (przewody, wkłady itp.);
• element łukowy wymaga stateczników;
• czasami dołączony element wydaje nieprzyjemny dźwięk;
• w pomieszczeniu, w którym pracują lampy, konieczna jest wentylacja, aby wietrzyć ozon;
• luminofor z biegiem czasu traci swoje właściwości, co prowadzi do osłabienia strumienia świetlnego i zmiany widma.

Większość wad jest nieodłączna tylko w tanich DRL od wątpliwych producentów i jest nieistotna, gdy potrzebne jest potężne źródło oświetlenia.

Projekt lampy

Początkowo w projektach stosowano palniki dwuelektrodowe, wymagające instalacji dodatkowego modułu do generowania impulsów po włączeniu. Wytworzone przez nich napięcie było znacznie wyższe niż napięcie robocze lampy.

Urządzenie elementu DRL

Później ogniwa dwuelektrodowe zostały zastąpione przez jednostki z czterema elektrodami. Stało się możliwe porzucenie zewnętrznego sprzętu, który generuje impulsy do zapłonu.

Lampa DRL składa się z następujących elementów:

• elektroda główna;
• elektroda zapłonowa;
• przewody elektrodowe z palnika;
• rezystor zapewniający pożądaną rezystancję obwodu;
• gaz obojętny;
• opary rtęci.

Kolba główna wykonana jest z wytrzymałego szkła, odpornego na wysokie temperatury. Powietrze jest wypompowywane i zastępowane gazem obojętnym. Główną funkcją gazu obojętnego jest zapobieganie wymianie ciepła między grzałką a kolbą. Ale nawet w tym przypadku korpus sprzętu podczas pracy może nagrzewać się do 120 stopni Celsjusza.

Przewidziana jest podstawa do podłączenia lampy do sieci. Pozwala na zamocowanie sprzętu we wkładzie i zapewnia najściślejszy kontakt.

Wnętrze kolby pokryte jest luminoforem, który zamienia niewidzialne promieniowanie ultrafioletowe w widzialną poświatę. Pod wpływem promieni UV luminofor nagrzewa się i zaczyna emitować światło. Odcień światła zależy od składu powłoki.

Głównym elementem świecącym wewnątrz żarówki jest łuk elektryczny pomiędzy elektrodami.

Rtęć w źródle światła

Rtęć działa jak stabilizator ruchu elektronów iw zimnym urządzeniu może wyglądać jak małe kulki. Przy lekkim podgrzaniu rtęć zamienia się w parę i wchodzi w interakcję z wewnętrznymi elementami konstrukcyjnymi.

Sam palnik wygląda jak mała rurka ze szkła lub ceramiki. Główne wymagania dotyczące materiału: zachowanie właściwości w wysokich temperaturach i zdolność do przenoszenia promieni ultrafioletowych.

Rezystory w obwodzie ograniczają prąd i zapobiegają uszkodzeniom innych elementów z wyprzedzeniem.

Zasada działania

Zasada działania DRL

Zasada działania DRL przewiduje obecność źródła światła, kondensatora, dławika i bezpiecznika.

Po przyłożeniu napięcia do elektrod następuje jonizacja gazu w wolnym obszarze. Między elektrodami dochodzi do przebicia i wyładowania łukowego. Blask wyładowania może być niebieskawy lub fioletowy.

Luminofor jest wybrany na czerwono. Kiedy widma są mieszane, wyjście jest czystym białym światłem. Odcień może się zmieniać, gdy zmienia się napięcie przyłożone do styków.

Film tematyczny: Urządzenie, zasada działania i cechy działania lamp DRL.

Dojście do pożądanej jasności w DRL zajmuje około 8 minut. Wynika to ze stopniowego topnienia i parowania kulek rtęci. To właśnie para rtęci zapewnia stabilność procesów zachodzących wewnątrz palnika i poprawia świecenie urządzenia. Maksymalna jasność pojawia się w momencie całkowitego odparowania rtęci.

Warto zauważyć, że temperatura otoczenia i stan początkowy lampy wpływają na szybkość, z jaką osiąga ona swoją moc znamionową.

Przepustnica w obwodzie jest prymitywnym balastem. Za jego pomocą system kontroluje siłę prądu przepływającego przez elektrody konstrukcji. Jeśli spróbujesz ominąć przepustnicę, aby podłączyć lampę bezpośrednio do sieci, bardzo szybko zawiedzie.

Obecnie większość producentów sprzętu elektronicznego odchodzi od dławika jako przestarzałego rozwiązania. Stabilizacja łuku realizowana jest przez urządzenia elektroniczne, które zapewniają pożądaną wydajność nawet przy znacznych spadkach napięcia w sieci.

Specyfikacje

Główną cechą techniczną źródeł tego typu jest moc. To ona jest wskazana w oznaczeniu urządzenia obok skrótu DRL. Pozostałe parametry należy rozpatrywać osobno. Są one wskazane na pudełku lub w paszporcie sprzętu.

Specyfikacje są zawsze podane na opakowaniu urządzenia

Obejmują one:

• Strumień świetlny DRL. Określa skuteczność urządzenia podczas oświetlania określonego obszaru.
• Ratunek. Żywotność sprzętu, z zastrzeżeniem podstawowych zaleceń.
• Cokół. Oznaczenie sposobu osadzenia modelu w sprzęcie oświetleniowym.
• Wymiary. Mniej istotna cecha, która decyduje o zastosowaniu modelu w określonych oprawach.

DRL 250

Charakterystyka techniczna lamp DRL 250

DRL 400

Charakterystyka techniczna lamp DRL 400

Szereg zastosowań

Zewnętrzne zastosowanie DRL

Wszystkie źródła DRL służą do oświetlania dużych obszarów. Najczęściej montuje się je w latarniach ulicznych, systemach oświetlenia drogowego i stacjach benzynowych. Często organizują oświetlenie dużych magazynów i innych pomieszczeń, w których parametr oddawania barw nie jest istotny, a także w centrach wystawienniczych. Duża moc urządzeń jest bardzo poręczna.

Nie są używane w budynkach mieszkalnych i mieszkaniach, ponieważ. słaba reprodukcja kolorów i długi czas włączenia powodują, że to rozwiązanie jest nieskuteczne.

Dożywotni

Żywotność lamp DRL zależy bezpośrednio od mocy. Najpopularniejszy DRL 250 jest w stanie bezproblemowo pracować przez około 12 000 godzin. Należy pamiętać, że następujące czynniki mogą zmniejszyć zasób:

• częste włączanie i wyłączanie;
• spadki napięcia;
• ciągłe użytkowanie w niskich temperaturach otoczenia.

Wszystko to prowadzi do przyspieszonej degradacji elektrod, a w efekcie do szybkiej awarii.

Sprzedaż

Obecność rtęci w DRL odnosi je do pierwszej klasy zagrożenia. W wielu krajach używanie takich urządzeń jest zabronione. Jednak przestrzeganie zasad eksploatacji i utylizacji minimalizuje wszelkie zagrożenia dla ludzi i środowiska.

Miejsce do recyklingu DRL

Zabrania się wyrzucania takich źródeł światła razem ze zwykłymi śmieciami. Rtęć uwalniana do środowiska może znacząco zaszkodzić środowisku.

Utylizacja DRL odbywa się za pomocą tych samych konstrukcji, które współpracują z innymi energooszczędnymi lampami. Firma musi posiadać państwową licencję uprawniającą do wykonywania takich prac.

W dużych miastach można znaleźć specjalne czołgi, w których umieszcza się zużyte elementy. Możesz również skontaktować się z zakładami użyteczności publicznej, producentami oświetlenia lub warsztatami lub firmami zajmującymi się usuwaniem niebezpiecznych odpadów.