Jaka powinna być odległość między latarniami?

Odległość między słupami oświetleniowymi dobierana jest zgodnie ze ściśle ustalonymi standardami GOST i SNiP. Aby określić dokładny wskaźnik, należy wziąć pod uwagę szereg czynników, dlatego warto je przeanalizować, aby zrozumieć, w jaki sposób przeprowadzane są obliczenia. Oświetlenie drogi i bezpieczeństwo ruchu zależą od prawidłowej lokalizacji.

Latarnie są umieszczane ściśle według ustalonych standardów.

Ogólne cechy wyznaczania odległości na autostradzie i w mieście

Odległość od jednego filaru do drugiego nazywana jest przęsłem. Różni się w zależności od wielu warunków, więc nie ma jasnych zasad, których można by przestrzegać wszędzie. Przede wszystkim musisz wziąć pod uwagę następujące kwestie:

1. Który obszar jest oświetlony?. Może to być autostrada o różnym natężeniu ruchu, różnej szerokości ulice miejskie lub tereny parkowe. Zasady dla każdego typu są inne.
2. Rodzaj kijków i ich wysokość. Tutaj ważna jest nie tylko odległość od latarni do podłoża, ale także liczba lamp sufitowych na podporze, ich położenie względem jezdni itp.
3. Rodzaj źródeł światła oraz charakterystykę zastosowanych lamp. Bardzo często po wymianie lampy oświetlenie zmienia się w przypadku zastosowania wariantu o innych parametrach. Dlatego obliczenia są zawsze przeprowadzane dla konkretnego sprzętu w celu wymiany uszkodzonych lamp na takie same.
4. Położenie filarów względem oświetlanych obszarów. Ważne jest, aby przestrzegać tutaj norm, ponieważ nie można umieścić podpór zbyt blisko, a jeśli przesuniesz je daleko, jakość światła spadnie.
5. teren i inne cechy, które mogą wpływać na oświetlenie. Na przykład na zjazdach i podjazdach trzeba ustawić światła tak, aby ani jeden obszar nie pozostał bez światła, a jednocześnie strumień świetlny nie pada w oczy.
6. Układ filarów. Od tego zależy bezpośrednio oświetlenie jezdni.

Poziom oświetlenia różni się w różnych obszarach powierzchni.

Możesz poprawić oświetlenie, wymieniając lampy na mocniejsze lub używając lamp sufitowych z bardziej wydajnymi opcjami.

Normy według GOST i SNiP

Ten schemat jest używany przez specjalistów podczas wykonywania obliczeń i planowania lokalizacji filarów.

Kodeksy budowlane pozwalają dokładnie określić wszystkie parametry w celu wybrania odpowiedniej lokalizacji do oświetlenia. Ponadto należy wziąć pod uwagę szereg innych aspektów. Są one pokazane na schemacie dla przejrzystości:

1. Wysokość lokalizacji plafon oświetleniowy nad jezdnią. Im wyższy wskaźnik, tym szersza plamka świetlna, ale mniejsza intensywność oświetlenia. Zazwyczaj wysokość jest oznaczona literą H, jest wybierana dla konkretnej drogi, średnia to 9-12 metrów.
2. rozpiętość. Norma jest ustalana na podstawie rodzaju drogi, jej kategorii oświetlenia i natężenia ruchu. Może wynosić od 30 do 65 metrów, więc od prawidłowego obliczenia zależy, ile słupów będzie musiało zostać zainstalowanych w danym obszarze. Szerokość na schematach oznaczono literą L.
3. Pozycja kopuły oświetleniowej dotyczące jezdni. Aby poprawić wydajność i zapewnić oświetlenie drogi, a nie krawężnika, oprawa jest zwykle wykonywana za pomocą wsporników o odpowiednim rozmiarze. Mogą być uwzględnione w projekcie lub zamocowane osobno w górnej części. Ten wskaźnik jest oznaczony literą I.
4. Szerokość jezdni - Kolejny ważny czynnik, który jest odpychany przy określaniu rozmieszczenia lamp wzdłuż drogi. Jeśli figura ma do 12 metrów, możesz umieścić światła po jednej stronie, jeśli od 12 do 18, najlepiej umieścić je po obu stronach drogi w szachownicę. W przypadku jezdni o szerokości od 18 do 32 metrów stosuje się prostokątny układ szachowy. Wskaźnik jest oznaczony symbolem W.
5. Kąt pochylenia baldachimu w stosunku do jezdni konieczne jest również indywidualne wybieranie, ponieważ zależy to od tego, jak rozprowadzony zostanie strumień świetlny. Jest oznaczony symbolem α i mierzony w stopniach. Zmieniając kąt, możesz dokładnie ustawić oświetlenie i dostosować je w razie potrzeby.

Wykres pokazuje, jak bardzo poziom światła spada wraz ze wzrostem wiązki światła.

Przy określaniu odległości między lampami uwzględnia się przede wszystkim przecięcie stożków światła sąsiednich lamp. To w tych obszarach mierzony jest poziom oświetlenia i sprawdzany pod kątem zgodności z normami.Ponieważ są to najbardziej słabo oświetlone części jezdni, są one brane pod uwagę przez organy regulacyjne. Poniżej znajduje się tabela wskaźników do opraw z lampami sodowymi, jedna z najpopularniejszych obecnie.

Używając urządzeń tego samego typu, możesz wstępnie obliczyć i skompilować tabelę, aby wybrać interwał między kolumnami w zależności od sytuacji.

Główne czynniki określające rozpiętość między latarniami

Wymagania dotyczące oświetlenia drogi są określone w GOST R 54305-2011 (punkt 4.1). Głównym wskaźnikiem mającym wpływ na określenie odległości i innych ważnych punktów jest oświetlenie poziome. A to zależy od kategorii obiektu do oświetlenia:

1. Kategoria A - To są autostrady i ulice wielkich miast. Wartości zależą od natężenia ruchu na drodze, jeśli jest to więcej niż 3000 pojazdów na godzinę, to średnie oświetlenie poziome powinno wynosić co najmniej 20 luksów na mkw. Przy intensywności od 1000 do 3000 norma jest taka sama - 20 luksów, a jeśli od 500 do 1000 samochodów przejeżdża na godzinę, musisz skupić się na wskaźniku 15 jednostek.
2. Kategoria B - główne drogi o znaczeniu regionalnym i obiekty im zrównane. Jeżeli natężenie ruchu przekracza 2000 na godzinę, natężenie oświetlenia poziomego wynosi 15 luksów. Jest również używany do średniego przejazdu od 1000 do 2000 pojazdów. Przy załadunku do 1000 pojazdów do 1000 wskaźnik powinien wynosić 10 luksów.
3. Kategoria B - ulice i drogi o znaczeniu lokalnym w miastach, najliczniejsza grupa. Jeżeli natężenie ruchu jest większe niż 500 samochodów, to norma wynosi 6 lx.W przypadku dróg o prędkości do 500 samochodów na godzinę lub znacznie mniej wystarczające jest poziome oświetlenie o natężeniu 4 luksów.

Im mniejsze natężenie ruchu, tym mniejsze wymagania oświetleniowe.

Odległość między latarniami znajdującymi się po jednej stronie drogi, proporcjonalnie do ich wysokości, wynosi 5:1. W przypadku ustawienia szachownicy proporcja wzrasta do 7:1.

Materiał nośnika

Używane słupy należy dobierać zgodnie z normami GOST 32947-2014. Przy wyborze brane są pod uwagę cechy sejsmiczne regionu, minimalne temperatury w zimie. Nie należy zapominać o wpływie agresywnych środowisk.

metalowe słupy

Mocowanie metalowego słupka w sposób kołnierzowy.

Do wykonania tej opcji używana jest stal. Nadaje się tylko do regionów, w których zimowe przymrozki nie przekraczają -40 stopni. Słupy metalowe mają następujące cechy:

1. Najczęściej dwa lub 3 elementy są łączone przez spawanie. Ale na niewielkiej wysokości mogą istnieć również solidne podpory, które są instalowane za pomocą dźwigu.
2. Słupy metalowe mogą być używane tylko do oświetlenia, w takim przypadku nazywane są bez mocy. Jeśli projekt służy do instalowania przewodów i służy jako linia energetyczna, podpory nazywane są mocą.
3. Przekrój profilu może być okrągły lub wielopłaszczyznowy. W niektórych modelach grubość kolumny jest taka sama na całej jej wysokości, w innych zmniejsza się, nadając jej kształt stożkowy.
4. W zależności od metody instalacji rozróżnia się typy proste i kołnierzowe. Pierwszy montuje się w tradycyjny sposób, wykopując otwór o pożądanej głębokości i betonując podłoże. Typ kołnierza jest wygodniejszy ze względu na to, że podstawę wylewa się z góry i umieszcza się w niej kołnierz montażowy.Konieczne jest zamontowanie słupka tak, aby otwory pokrywały się z kołkami i dokręceniem nakrętek.

Metal jest trwały, ale jest poważnie uszkodzony przez korozję, dlatego na słupach stosuje się farby antykorozyjne, powłoka jest aktualizowana co kilka lat w miarę zużywania się.

Podpory żelbetowe

Metalowe uchwyty do lampy są często mocowane do słupów żelbetowych.

Najczęstsze rozwiązanie, ponieważ ma długą żywotność i nie wymaga specjalnej pielęgnacji podczas użytkowania. Powierzchni nie trzeba czyścić z rdzy i malować. Funkcje to:

1. Do produkcji wykorzystywany jest sprzęt wibracyjny, który zagęszcza wysokogatunkowy beton, dzięki czemu wewnątrz nie pozostają pęcherzyki powietrza. Aby zapewnić niezawodność, do środka wkładana jest rama ze spawanego zbrojenia.
2. Wzory mogą być używane w regionach o temperaturach do -55 stopni. Nadają się do prawie wszystkich obszarów, ponieważ wytrzymują wstrząsy sejsmiczne o wielkości do 7.
3. Odporność żelbetu na oblodzenie i silne wiatry jest również o rząd wielkości wyższa niż w przypadku słupów metalowych.
4. Kształt może być inny: piramidalny, okrągły, stożkowy, pryzmatyczny. Każda z opcji jest dostosowana do określonych warunków, więc musisz wybrać zgodnie z wymaganiami oświetleniowymi.
5. Metody montażu są takie same jak w przypadku podpór metalowych. Dolną część można zabetonować w gruncie lub zastosować metodę mocowania kołnierzowego. Pod względem wagi ta opcja jest znacznie cięższa, dlatego do jej zamontowania potrzebny jest odpowiedni sprzęt.

Do mocowania przewodów można użyć wsporników betonowych. W sektorze prywatnym i na ulicach o małym natężeniu ruchu ta opcja jest najczęściej używana.

Słupy kompozytowe

Wersja kompozytowa jest dobra, ponieważ może być łatwo podnoszona przez jedną osobę.

Nowoczesne rozwiązanie, które z roku na rok jest coraz częściej stosowane. Różni się od tradycyjnych kijków, ale ma wiele zalet:

1. Są wykonane z żywic polimerowych lub innych związków. Aby nadać sztywność i zapewnić pożądany kształt, produkty wzmocniono włóknem szklanym.
2. Słupy są znacznie lżejsze od słupów betonowych i metalowych, co ułatwia transport i montaż. Jednocześnie mają długą żywotność – dziesiątki lat i nie wymagają ochrony antykorozyjnej i odnawiania powłoki ochronnej.
3. Profil i wymiary mogą się różnić. Wszystkie produkty są certyfikowane, musi istnieć dokumentacja zgodności z wymaganiami.
4. Wsporniki nadają się zarówno do lamp, jak i przewodów, więc mogą być zasilane.
5. Mocowanie odbywa się najczęściej w sposób kołnierzowy. Ale są opcje, które można zabetonować w ziemi.

Przeczytaj także

Rodzaje oświetlenia ulicznego w miastach i ich cechy

 

Odległość między latarniami nie jest jedynym kryterium ich instalacji. Musisz również wziąć pod uwagę kilka wymagań dotyczących lokalizacji filarów. Zależy to od tego, gdzie lepiej ułożyć kabel i jakiego przedłużenia latarni od wspornika użyć. Pamiętaj o następujących ograniczeniach:

1. Jeśli oświetlona jest autostrada lub autostrada miejska o dużym natężeniu ruchu, odległość od słupa do krawężnika powinna wynosić co najmniej metr. To minimalna liczba, można zrobić więcej, ale nie można jej zmniejszyć. Dotyczy to również innych zasad.
2. Na większości ulic miejskich minimalny prześwit od krawężnika wynosi 50 cm, dotyczy to dróg drugorzędnych i innych opcji o małym natężeniu ruchu.
3. Jeśli ruch ciężarówek jest zabroniony na jezdni, najmniejsza odległość powinna wynosić 30 cm Ta opcja jest stosowana tam, gdzie nie ma ryzyka uszkodzenia podpór przez duże pojazdy.
4. W przypadku montażu latarni na pasie dzielącym jego szerokość musi wynosić co najmniej 5 metrów. W takim przypadku każda podpora ma zwykle po dwa odcienie z każdej strony.
5. W przypadku parków, osiedli i terenów rekreacyjnych odległości i położenie filarów dobierane są indywidualnie. Nie ma tu ścisłych zasad, powinno być oparte na względach bezpieczeństwa, aby podpory nie przeszkadzały.
6. W przypadku braku krawężnika wzdłuż krawędzi jezdni minimalna odległość do słupa powinna wynosić 1,75 metra.

Odległość między krawężnikiem a podporami musi być zgodna z normami ustalonymi dla różnych rodzajów dróg.

Jeśli słupy są instalowane w obszarach mieszkalnych, odległość od słupa do balkonów lub okien musi wynosić co najmniej 1 metr. I lepiej, aby odległość była jeszcze większa, aby wyeliminować jakiekolwiek niebezpieczeństwo.

Podczas montażu słupów należy wziąć pod uwagę szereg kryteriów, aby zapewnić dobrą widoczność i stworzyć bezpieczny system. Głównym wskaźnikiem jest oświetlenie powierzchniowe, więc odległość między słupami, ich położenie, wysokość latarni i jej moc dobierane są tak, aby system spełniał normy.